Συνέντευξη στην Ειρήνη Λουπατσάρη
  

Μέσα από την απλότητα που τον διακατέχει, παρόλο την βαρύτητα του ονόματός του κουβεντιάζοντας μαζί του, σε ταξιδεύει σ’ ένα κόσμο που κυριαρχεί η φύση. Ξεχειλίζοντας από ήχους συναισθημάτων. Τόσο απλός και άμεσος που νιώθεις άνετα μαζί του απ’ τη πρώτη στιγμή. Σε ταξιδεύει σ’ ένα κόσμο απλό αλλά γεμάτο συναισθήματα που ψάχνεις να τα εκφράσεις μέσα από τους ήχους και νότες. Μέσα από τον σεβασμό για την παράδοση εκφράζει την μαγεία της μουσικής ψυχής του. Ένας μουσικός χωρίς όρια και αναστολές που δεν περιορίζεται σε συντεταγμένες και μουσικά όρια. Ή μουσική για εκείνον είναι κάτι ελεύθερο …μια ζωντανή ενέργεια που δεν περιορίζεται πουθενά.

Έχεις στη πλάτη σου ένα όνομα βαρύ με μεγάλη ιστορία. Ένιωσες ή νιώθεις να σε βαραίνει αυτό;
Σίγουρα είναι βαρύ … Πολύ βαρύ… Υπερβολικά βαρύ θα έλεγα (γέλια)

Ένιωσες κάποιες φορές ότι πρέπει οι κινήσεις σου να είναι μετρημένες και αλάνθαστες;
Λόγω του ονόματος μου κάποιες φορές με έχει κρατήσει πίσω και σαν βαρύτητα δύσκολα βγαίνω στην επιφάνεια, για να πάρω το δικό μου μονοπάτι. Σίγουρα όμως μου άνοιξε πόρτες ακολουθώντας τον Ψαραντώνη, είμαι υπολογίσιμος. Και με την κοινή πορεία μαζί με τον πατέρα μου … τον θείο μου Ψαρογιάννη κ.ο.κ.

Προέρχεσαι από μουσική οικογένεια. Το να ασχοληθείς με την μουσική ήταν αναπόφευκτο;
Ήταν αναπόφευκτο (γέλια)… στην αρχή δεν ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά. Φανταζόμουν σαν παιδί ηρεμία και σταθερότητα. Ο πατέρας μου είναι αυτός που με ανέβασε στο πάλκο σε ηλικία 14 χρονών . Από τότε ξεκίνησε η πορεία μου μαζί με τον πατέρα μου και φυσικά και με άλλους καλλιτέχνες.

Ένα παιδί με μεγάλα οικογενειακά πρότυπα τι άλλο θα μπορούσε να άκουγε;
Οτιδήποτε που μου προκαλούσε ευχάριστη ψυχική διάθεση. Πάντα προτιμούσα τους φυσικούς ήχους, αυτοί δηλαδή που προέρχονται από τη φύση. Τώρα από καλλιτέχνες άκουγα πολύ τους Πρωτομάστορες… Λαγός, Μπαξεβάνης, Καρεκλάς και βέβαια Μουντάκης , Σκορδαλός, Κουνέλης, Ναύτης κ.τ.λ. Οι συνθέσεις σου παρόλο που έχουν χρώμα και ρίζες απ΄ το Ανωγειανό παραδοσιακό στοιχείο, έχει στοιχεία και Ανατολής; Σαν παιδί πέρα από την Κρητική μουσική άκουγα μουσική από την Αραβία , Συρία, Αφρική. Χρησιμοποιούν και κρουστά και έγχορδα όργανα. Οπότε σίγουρα είμαι επηρεασμένος και όλο αυτό να χει σαν αποτέλεσμα να μου βγαίνει στις συνθέσεις μου.

Γι άλλη μια φορά η οικογένεια σμίγετε δισκογραφικά. Πόσο εύκολο είναι να συνεργάζεσαι με δικούς σου ανθρώπους;
Εντάξει…(γέλια)… δεν είναι και τόσο δύσκολο… ( ξανά γέλια)… άλλωστε δεν ζήτησα και πολλά πράγματα (γέλια ) !!!



Μίλησε μας τώρα για την τελευταία δισκογραφική σου δουλειά που έχει τίτλο ‘’Τρικουριά’’. Αλήθεια… τι σημαίνει;
Είναι μια λέξη που δεν υπάρχει (γέλια)… αυτοσχέδια… σα να θες να πεις όλα καλά. Αν και μέσα από τους στίχους για τη λέξη αυτή η ερμηνεία είναι κάποιο αντάρτικο λημέρι . Αλλά όλα είναι μέσα στο μυαλό… στη καρδιά σου αυτά που νιώθεις , ήρεμος… δυνατός. Ότι μπορείς ν αντισταθείς σ ‘ότι σε πληγώνει… σε πιέζει. Το cd είναι διπλό… στο πρώτο υπάρχουν κομμάτια Κρητικά συρτά, Ταμπαχανιώτικα. Κομμάτια τα οποία ήταν δημιουργήματα της εφηβείας μου που για πρώτη φορά κατάφερα να τα βγάλω προς τα έξω. Το δεύτερο cd δημιουργήθηκε παίζοντας στο σπίτι ενός φίλου και κάνοντας την πρόβα μας θυμήθηκα κάποια παλιά κομμάτια και τα κρατήσαμε τελικά.

Όταν γράφεις μουσική είναι ένας τρόπος να εκφράσεις συναισθήματα ψυχής … χαράς… λύπης… προβληματισμού … ;
Η έμπνευση είναι αποτέλεσμα από κάποιων πραγμάτων που έχεις περάσει στη ζωή σου. Από κάποιες καταστάσεις που έχεις βιώσει από χαρά… λύπη… ψυχική διάθεση… έρωτα…

Η μουσική τελικά περιορίζετε πάνω στο χαρτί;
Σίγουρα όχι γιατί η μουσική είναι ζωντανή ενέργεια . Είναι ξεχείλισμα συναισθημάτων , οργασμού. Αυτό δε μπορείς να το περιορίσεις στο χαρτί. Ακόμα και συγγραφέας να σαι δε μπορείς να περιορίσεις και να αποτυπώσεις ακριβώς πάνω στο χαρτί αυτό που νιώθεις. Το βίωμα που έχεις μιλάει σε πολλά πεδία και επίπεδα που δε μπορείς να το περιγράψεις με λόγια και σύμβολα.

Πιστεύεις ότι μας καθορίζουν οι συγκυρίες ή οι επιλογές που κάνουμε;
Πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και σίγουρα οι επιλογές που κάνουμε καθορίζουν τη ζωή μας.



Στα νέα παιδιά που ξεκινούν τώρα τι συμβουλή θα έδινες για να χαράξουν το δικό τους δρόμο στη μουσική;
Το βασικό είναι να ξέρουν να ακούνε , να παρατηρούν την μουσική. Να μη βιάζονται για να μπορούν να καταλαβαίνουν περισσότερα πράγματα … να ακούν ξανά και ξανά ακόμα και το ίδιο κομμάτι. Έτσι φιλτράρεις αυτό που ακούς και το κατανοείς καλύτερα.

Όταν είσαι πάνω στη σκηνή τι σκέφτεσαι;
Προσπαθώ να μη σκέφτομαι… (γέλια). Σίγουρα μου έρχονται διάφορες σκέψεις αλλά προσπαθώ να είμαι εκεί για να μου βγουν ελεύθερα αυτά που θέλω να εκφράσω μέσα από τη μουσική μου .Παρότι το μυαλό πολλές φορές σε μπερδεύει …

Τον ελεύθερο σου χρόνο πως τον περνάς; Εκτός από μουσική;;; (γέλια)
Προσπαθώ να μη πλήττω … κάνοντας βόλτες…. μ αρέσουν οι παρέες, οι καλοί άνθρωποι… η φύση και γενικά προσπαθώ να γεμίζω τον χρόνο μου χαλαρά και αβίαστα με πράγματα που με γεμίζουν και δε με κάνουν να πλήττω.

Τι είναι αυτό που αξίζει τελικά στη ζωή;
Πιστεύω … η απλότητα , ο αυθορμητισμός ,η ελευθερία και o σεβασμός είναι τα πιο σημαντικά πράγματα για να σκεφτόμαστε και να παίρνουμε αποφάσεις στη ζωή μας!!! Η ελευθερία είναι σημαντικό για να μπορούμε να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας.